Jak połączyć strategię z grą rpg?

Gry komputerowe można podzielić na kilka gatunków, a największe i najbardziej popularne to gry FPS (first person shooter), RPG (role-playing game) i strategie, obok innych takich jak gry wyścigowe, bijatyki i gry zręcznościowe oraz wiele innych. Jak w każdym biznesie producenci chcą przyciągnąć jak największą ilość klientów. Oczywistym wydaje się połączenie ze sobą dwóch i więcej gatunków gier ze sobą, dzięki czemu powiększy się grupa docelowa produktu, bo każdy będzie mógł w nim znaleźć coś dla siebie. Próbę wszczepienia elementów rpg do gry strategicznej widzimy w takich tytułach jak Spellforce, Warlords Battlecry, Warhammer 40k, czy Warcraft 3. Jednak zazwyczaj są to tylko zamknięte kampanie dla pojedynczego gracza i rozwój bohatera, specjalnej jednostki, która może być tylko jedna i jeśli zginie to rozgrywka jest przegrana, ale to nie są wszystkie najważniejsze cechy tworzące grę przygodową.

Crusaders Kings II - menu główne

Tutaj z pomocą przychodzi gra Crusaders Kings II, jako znakomite połączenie strategii z elementami gry RPG. Typowe dla strategii zarządzanie królestwem i armią łączy z rozwijaniem statystyk postaci, ale wprowadza kilka dodatkowych mechanik służących do tworzenia jej życiorysu. Gra przez twórców jest klasyfikowana do gatunku grand strategy game, bo opiewa ok. 700 lat historii dziejów średniowiecznej Europy, Afryki północnej, Azji mniejszej i Indii. Najwcześniejszy scenariusz rozpoczyna się w 769 roku wraz z utworzeniem Imperium Franków, kolejny w 867 roku z najazdem wikingów na Anglię itd., a każdy kończy się dopiero w roku 1453, czyli upadkiem Konstantynopola. Gra nie określa żadnego celu, teoretycznie zbieramy punkty prestiżu naszej dynastii, ale nie jest to potrzebne, żeby ukończyć grę, więc dopóki przynajmniej jeden potomek naszej dynastii będzie posiadał jakiś ziemski tytuł nie przegramy. Jesteśmy ograniczeni tylko czasem, a mamy go sporo, i własną inwencją. Tak jak w rpgu mamy główne misje kierujące nas po fabule i wiele wątków pobocznych z pojedynczymi misjami, tak CK II to gra składająca się tylko z misji pojedynczych, które gracz sam sobie ustala.

Prezbiter Jan we własnej osobie.

"Porady militarne od Jezusa: +20"

Dzięki systemowi wydarzeń do naszego dworu przybędzie legendarny Prester John (Prezbiter Jan) lub Joanna d'Arc, nasza postać może oddać się szatanowi, albo słuchać porad samego Jezusa. Innym razem będziemy musieli sprostać najazdowi mongołów, czy wikingów, a dokupując specjalny dodatek można zmierzyć się z fikcyjną aztecką inwazją na Europę. W czasie pokoju zabawy dostarczy nam knucie intryg przeciwko innym postaciom. Istniejący system intryg pozwoli nam zjednoczyć innych przeciwko królowi-tyranowi i wywołać rebelię, zlecić morderstwo awanturującego się członka rodziny, albo uzyskać roszczenia do tytułu księcia. Wybierzemy się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej lub Mekki. Nasza postać może wybrać się na polowanie, a tam może zginąć od niedźwiedzia lub wzmocnić statystykę bojową, jeśli go pokona. Może organizować uczty, a na nich zginąć przez zatrute jedzenie, jeśli ktoś zaplanował intrygę przeciwko nam, albo zdobyć cennych przyjaciół do własnych intryg. Zapraszając innowierców można konwertować się na dowolną religię, a w grze jest spory wachlarz odłamów pogańskich, chrześcijańskich, muzułmańskich, hinduskich i wielu innych każdy mający unikalne plusy i minusy, dzięki czemu można uczestniczyć w historycznych wydarzeniach typu krucjata/dżihad. System cech postaci opiera się na 7 cnotach i 7 grzechach z filozofii chrześcijańskiej, dlatego na naszej drodze spotkamy biskupa, który jest lubieżnym obżartuchem, albo cierpliwego i pobożnego sułtana Persji. Dodatkowo za pomocą cech określone zostały fizyczne atrybuty, więc możemy być silni lub słabi, co wpływa na długość życia i umiejętności militarne, mieć zajęczą wargę, garb, czy być po prostu brzydkim, być geniuszem, atrakcyjnym, czy ślepym, a nawet bezpłodnym. Możemy również zdobyć cechę homoseksualisty, dzięki czemu poflirtujemy z osobami tej samej płci, co może doprowadzić do rozpadu małżeństwa a nawet całego państwa. Wszystko to można wpisać do elementów naszej strategii zarządzania państwem, jeśli nasza postać jest agresywna to próbujemy być non-stop w stanie wojny, jeśli jesteśmy uduchowieni budujemy klasztory i odbijamy Jerozolimę. Oczywiście te scenariusze rozgrywki są opcjonalne, bo zawsze możemy porzucić aspekt wcielania się w role i uciec się do znanego z pozostałych gier strategicznych podboju całego świata, a naszego władcę wpisać do programu eugeniki, aby jego potomstwo było idealnymi zarządcami kraju rozciągającego się od Islandii po Sri Lankę.

"Homoseksualizm - Ta postać jest trochę inna... Płodność: -15,0%"

Gra posiada nieskończone możliwości powtarzania rozgrywki, bo każda będzie unikalna, nie tylko dzięki decyzjom gracza, ale również decyzje gracza komputerowego. Nigdy nie wiesz, czy tym razem zgodnie z historią królestwo Kastylii połączy się z królestwem Leonu, czy oba państwa wcześniej polegną pod naporem muzułmanów? Jeszcze nigdy tworzenie postaci, a właściwie całej dynastii nie miało takiego wpływu na grę strategiczną, bo obok zdobywania terytorium musimy dbać o losy naszej szlacheckiej rodziny niczym w Simsach. Unikalny system wydarzeń powoduje, że w trakcie grania tworzy się scenariusz niczym z książki lub filmu, albo rozdział z podręcznika do historii, bo gra posiada ogromny walor edukacyjny, gdyż do wielu władców są bezpośrednie linki do wikipedii, gdzie można się dowiedzieć więcej o jego prawdziwych losach.